Vruchtbare metafoor!
3 jaar geleden zijn wij op onze magische plek komen wonen, heerlijk met de paarden aan huis. Wat ons opviel was dat het gras in de weide heel kort was en dat er verder eigenlijk niets groeide behalve zuring en brandnetels. We wilden graag wat meer natuur in de wei en begonnen met de geijkte middelen (quick-fix). Uiteindelijk gebeurde er niet zoveel het was duur en vooral niet duurzaam. Dat wilden we anders!
Investeren in duurzame bodemverbetering (Bokashi maken van paardenmest) en biodiversiteit kost…TIJD, GEDULD, HARD WERKEN maar vooral VERTROUWEN OP HET ZELFHERSTELLEND VERMOGEN van de bodem. We zien de bodem ieder jaar veranderen, iedere keer andere planten en (on)kruiden die de kop op steken, wat betekent dat de bodem aan het werk is, ieder plantje heeft een functie en wordt op den duur vervangen door een ander plantje dat de bodem op dat moment nodig heeft, net zolang tot er weer balans is.
Ik zie hier een prachtige metafoor.
Wat mag er nog groeien bij jou?
Welk plantje (overtuiging) heeft zijn taak gedaan en mag plaats maken voor een ander?
Welke plantjes mogen wat meer aandacht krijgen?
Hoe investeer je in jouw vruchtbare bodem?
Welke compost heb je nodig om nog meer te groeien?
Wij helpen je graag op weg bij Spiegeloogies
